سیدفتح الله ساجدی - دانشیارگروه مهندسی عمران- دانشکده فنی - دانشگاه آزاد اسلامی واحداهواز-اهواز-ایران
مسعود حمزه پور - دانشجوی کارشناسی ارشدعمران، گرایش مهندسی ومدیریت ساخت- دانشگاه آزاد اسلامی واحداهواز- اهواز-ایران

هرساله درتعدادی ازپروژه های عمرانی به استناد ماده 48 شرایط عمومی پیمان وبنابه دلایلی که خارج از قصورپیمانکارمی باشد، ازسوی کارفرما خاتمه پیمان به پیمانکارابلاغ می گردد. تجارب گذشته نشان داده است پروژهایی که براساس این ماده خاتمه یافته اند، عمدتا پروژه هایی بوده اند که کارفرمایان ودستگاه های اجرایی، درتهیه و تامین ابزارهای مهم اجرایی پروژه ، من جمله نقشه ها ومشخصات فنی، استحصال اراضی و مهمترازاینها تامین منابع مالی، برنامه ریزی صحیح ودقیق ننموده اندولاجرم درمقاطع میانی پروژه ، پیمانکاررادچارمشکل نموده وبااستناد به این ماده وتحت عنوان مصلحت پروژه یابه علل دیگر، نسبت به خاتمه پیمان اقدام نموده اند. به استناد ابلاغ ماده 48 شرایط عمومی پیمان، حق وحقوقی به پیمانکارتعلق می گیرد. دراین بررسی مفادماده 48 شرایط عمومی پیمان با ضوابط فیدیک مقایسه شده وپیشنهاداتی درراستای اصلاح آن داده شده تابه نحوی تعادل منطقی درفضای اختیارومسئولیت بین عوامل سه گانه مدیریت پروژه (کارفرما/ مشاور/ پیمانکار) به وجودآید. بعلاوه، بابررسی شرایط عمومی پیمان های سه عاملی ، ضررهای ناشی ازابلاغ خاتمه پیمان موردبررسی قرارگرفته است .

پروژه های عمرانی، پیمان های سه عاملی، شرایط عمومی پیمان، ماده 48، فیدیک ، خاتمه پیمان