راحیل افشارمزایجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد علائی - استادیار بخش مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
فهیمه یزدان پناه - استادیار بخش مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی ومهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

پس از سیستم های روی تراشه، شبکه های روی تراشه به عنوان ستون فقرات ارتباطی جهت فراهم کردن درجه ی بالایی از ادغام در سیستم های روی تراشه ی چند هسته ای پدیدار شدند. علی رغم مزایایشان، یکی از محدودیت های عمده در شبکه های روی تراشه ی سنتی که ناشی از ارتباطات چند گامه بر پایه ی ارتباطات فلزی مسطح بود، باعث ایجاد تأخیر زیاد و مصرف توان بالا می شود. از جمله پیشنهادات جهت حل مشکل مذکور و مشکلات دیگر در شبکه های روی تراشه ی سنتی، استفاده از ارتباطات بی سیم است. در واقع، انگیزه ی اصلی استفاده از ارتباطات بی سیم، حذف ارتباطات طولانی سیمی که عامل اصلی افزایش مصرف توان هستند، می باشد. با توجه به مزایای ارتباطات بی سیم و از سوی دیگر هزینه ی پایین تر ارتباطات سیمی، سیستم های ترکیبی برای ارتباطات شبکه روی تراشه پیشنهاد شده اند. در این نوع سیستم ها برای ارتباطات نزدیک، اتصالات و مسیریاب های سیمی مورد استفاده قرار می گیرد. و در صورت طولانی بودن مسیر از ارتباطات بی سیم استفاده می شود.

سیستم روی تراشه، شبکه روی تراشه، ارتباطات بی سیم روی تراشه