عطیه فلفلانی - کارشناسی ارشد-دانشگاه فردوسی مشهد
هادی اردشیر - کارشناسی ارشد-دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب
مرضیه غلامی - کارشناسی ارشد-دانشگاه فردوسی مشهد
مصطفی کاظمی - دانشیار,دانشگاه علوم اداری و اقتصاد,دانشگاه فردوسی مشهد

با پیشرفت علم و تکنولوژی,اهمیت تعیین کارایی از جمله دغدغه های مهم مدیران و سرمایه گذاران و از اقدامات ضروری به منطور مقایسه رقابت پذیری در عرصه های داخلی و خارجی یک کشور است.روند روز افزون رقابت,بهبود کیفیت و کاهش هزینه را به عنوان شرط بقا در بازار معرفی نموده است.از سوی دیگر آنچه موجب این مهم می شود و آن را سهولت می بخشد افزایش کارایی و بهره وری است.تا کنون مطالعات زیادی در زمینه تعیین کارایی واحدهای مختلف اقتصادی انجام گرفته است که در هر یک از انها نیز از روش های خاص و مختلفی برای تعیین این مقادیر استفاده شده است.اما اینکه مقادیر بدست آمده برای کارایی واحد ها در مطالعات مختلف تا چه حد به روش های تعیین کارایی وابسته است.موضوعی است که در این تحقیق به بررسی آن می پردازیم.هدف از مطالعه حاضر,محاسبه میزان کارایی واحد های تولیدی شرکت فولادین ذوب آمل در طی سال های 88,89,90 با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA) ,تابع تولید مرزی قطعی (DFPF) و مدل SAW و مقایسه نتایج حاصل از این مدل ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه می باشد.نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین دو روش CCR- DFPF اختلاف معناداری وجود ندارد.در حالیکه بین سایر روش ها تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده می شود.

کارایی فنی-تابع تولید مرزی قطعی-تحلیل پوششی داده ها