محمدصادق اسماعیلی فر - گروه تکنولوژی آموزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
مریم تقوایی یزدی - گروه مدیریت آموزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
کیومرث نیاز آذری - گروه مدیریت آموزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر استفاده از روش کلاس معکوس بر میزان جنبه عاطفی انگیزشپیشرفت دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان قائمشهر در سالتحصیلی 95-94به تعداد 3860نفر که در 111کلاس پایه ششم مشغول به تحصیل بودند، تشکیلمیدادند. از میان مدارس شرکت کننده در طرح تدریس تخصصی، یک مدرسه و در آن دو کلاسپایه ششم به روش تصادفی ساده به عنوان گروههای آزمایش و کنترل انتخاب شدند. برایاندازه گیری انگیزش پیشرفت از پرسشنامه واینر استفاده شده است. روایی محتوایی این پرسشنامه بهوسیله متخصصان تایید شده است و پایایی این ابزار به روش آلفای کرونباخ 0.51به دست آمدهاست. برای تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج به دست آمدهحاکی از تأثیر استفاده از روش کلاس معکوس بر جنبه عاطفی انگیزش پیشرفت دانش آموزان بود

انگیزش پیشرفت، کلاس معکوس، یادگیری تلفیقی، آموزش علوم