فرشید امیرسالاری میمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
محسن درستی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
احمد فتحی - استادیار گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
محمد محمودیان شوشتری - استاد گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

حفظ دیواره فرسایش پذیر رودخانه ها از جمله وظایف علم مهندسی رودخانه می باشد.در این راستا تحقیقات مختلفی توسط مهندسان این علم صورت پذیرفته است.بطور خاص در رودخانه های مئاندری به دلیل حاکم بودن شرایطجریان پیچیده تر، نیاز به تحقیقات گسترده تری احساس می شود.از جمله راهکارهای موثر در کنترل فرسایش سواحل و دیواره رودخانه ها، استفاده از آبشکن ها در انواع مختلف می باشد.نقش آبشکن ها را می توان در انحراف جریان از دیواره بهمرکز رودخانه عنوان کرد.آبشکن ها اگرچه نقش موثری در کنترل فرسایش داشته اند اما بدلیل وجود آبشستگی موضعی حول دماغه خود، این سازه ها نیز از فرآیند تخریب مصون نیستند.زاویه استقرار آبشکن ها از جمله پارامترهای موثر در اصلاح الگوی جریان اطراف این سازه جهت کاهش آبشستگی موضعی می باشد.در پژوهش پیش رو به منظور بررسی اثر زاویه بر بیشینه عمق آبشستگی حول دماغه، تک صفحه ی مثلثی شکاف دار)مساحت شکاف= 01 % سطح موثر صفحه(در موقعیت پرخطر 27 درجه از قوس به دیواره فلوم نصب گردیده سپس آزمایشات در زوایای 31،41،74 و 01 درجه و تحت فرود معین 0/304 صورت پذیرفت نتایج نشان دادند که زوایای 74 و 31 درجه به ترتیب کمترین و بیشترین عمق آبشستگی را حول دماغه خود ایجاد نموده و همچنین بیشترین توسعه ی چاله آبشستگی در زاویه 01 درجه رخ داده است.

بیشینه عمق آبشستگی، اثر زاویه، تک صفحه مثلثی شکاف دار، خم 90 درجه