حلیمه پودینه - عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان ، نشانی : زاهدان ، خ دانشگاه
فاطمه میرشکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه سیستان و بلوچستان
علیرضا حسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بم
فرشاد سرگلزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

امروزه در جهان، مسایلی نظیر افزایش جمعیت، بهره برداری نادرست از طبیعت و شهرسازی به صورت گسترده، باعث ازبین رفتن طبیعت و فقدان پوشش گیاهی لازم شده است. این امر علاوه بر اینکه انسان را از ارتباط با طبیعت و زیباییهایآن باز داشته است، باعث ایجاد مشکلات اساسی زیستمحیطی و هزینه های اقتصادی بالای ناشی از آن شده است. بدین ترتیب انسانها برای مقابله با این معضلات به رویکردی طبیعتمحور روی آوردهاند. از طرفی، از میان فضاهای معماری،فضای داخلی از اهمیت فراوانی برخوردار است. زیرا از زمانی که انسان زندگی خود را آغاز میکند و تا هنگامی که آن را بهپایان میبرد، پیوسته در فضاهای داخلی حضور دارد. فضای داخلی محیطهای معماری، امروزه تا حدی مورد توجه قرار گرفته است، که علاوه بر مسایل روانشناختی و زیباییشناختی، در شاخه های مختلف علمی مورد بحث و نظر قرار میگیرد. یک معمار با توجه به معماری داخلی یک ساختمان، از طرفی میتواند با توجه به انعطافپذیری و تطبیقپذیری بنا با نیاز-های روز باعث افزایش عمر مفید یک ساختمان شود، و یا از دید دیگر، با توجه کردن به مسایلی از قبیل نور و تهویه باعث کاهش مصرف انرژی و افزایش آسایش کاربران شود. بدین ترتیب معماری داخلی از جنبه های مختلف قابل بحث و بررسیاست. آنچه در این مقاله، که پژوهشی توصیفی میباشد، مورد توجه قرارگرفته است، استفاده از جدارههای سبز در فضای داخلی ساختمان به عنوان پاسخی به مشکلات فراوان زیستمحیطی از جمله آلودگی هوا، کاهش گازهای گلخانهای، کاهش دمای محیط پیرامون و تعدیل جزیره گرمایی شهری، کاهش آلودگی صوتی، کاهش مصرف انرژی باعث بهبود کیفیتمحیط داخلی ساختمان شده و همچنین میتواند به عنوان روشی کاربردی برای پاسخ به تغییرات عملکری، اقتصادی، فرهنگی، اکولوژیک، و در یک کلام در افزایش سطح انعطاف پذیری محیط داخلی، موثر باشد.

دیوار سبز، معماری داخلی، انعطاف پذیری، گیاه پالایی