مریم واجب منفرد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران،
هادی کشمیری - دکترای شهرسازی، استادیار، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران،

بافت قدیم شهر شیراز با توجه به دارا بودن موقعیت ارتباطی و وجود پتانسیلهای طبیعی، جاذبه های تاریخی ومذهبی، توانمندیهای فراوانی در زمینه تامین و توسعه اقتصادی ساکنان خود دارد. نتایج پژوهش ها نشان میدهد که باسیاستگذاریهای مناسب میتوان صنعت گردشگری را یکی از عوامل مؤثر درفقرزدایی و بقا محسوب کرد. این نوشتار کمک می کند که مولفه های تامین اقتصاد درون ساختاری بافت های قدیمی را بهتر بازشناخته و با ارزیابی آنها در راستای بقایبافت های کهن تلاشی شایسته صورت گیرد. با بررسی نمونه موردی بافت قدیم شیراز که دارای محلات با پتانسیل ها و ویژگی های اجتماعی فرهنگی، کالبدی فضایی و فعالیتی اقتصادی باارزش می باشد، به نظر می رسد هدف تامین اقتصاد بافت از طریق استفاده حداکثری از پتانسیل های موجود درون بافت صورت گیرد. به دیگر سخن توسعه اقتصادیدرون ساختاری با مشارکت ساکنین توسط صنعت گردشگری می تواند، با درنظر گرفتن پتانسیلها و محدودیتهای توریستی در تغییر الگوهای رفتاری شهروندان بافت های کهن، تاثیر سازنده ای بر پایداری بافت قدیم شهر شیراز داشت.همچنین سعی بر آن شده که به ضرورت، راهکارهایی در جهت جذب گردشگران بالقوه و همچنین کمینه سازی اثرات اقتصادی)تامین اقتصاد( حاصل از گردشگری شهری ارائه شود، تا پس از آن با مشارکت ساکنان محلات به توسعه اقتصادی و در آخر به بقا اینگونه بافت ها کمک کرد. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای به تبیین شاخص های روابط مذکورپرداخته و با روش مطالعه نمونه موردی) بافت قدیم شیراز( و مطالعات میدانی و پرسشنامه و تحلیل آن، تاثیر عوامل اقتصادی )ساکنین( بر بقا بافت قدیم شیراز را بررسی می کند.

اقتصاد، گردشگری، بافت قدیم، شیراز