رستم گل محمدی - دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان ،ایران.
ایرج محمد فام - دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان ،ایران.
مسعود شفیعی مطلق - دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
ابراهیم درویشی - کارشناس ارشدمهندسی بهداشت حرفه ای، عضو مرکز تحقیقات بهداشت محیط و مربی گروه بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

زمینه و هدف: آزمایشگاههای مراکز آموزشی نظیر دانشگاهها به دلیل دارا بودن انواع گوناگونی از مواد و تجهیزات دارای ریسک بالایی به لحاظ حریق میباشند. هدف مطالعه حاضر ارائه طرح بهبود ایمنی حریق در آزمایشگاههای یک واحد آموزش دانشگاهی مبتنی بر طراحی سامانه کشف، اعلام و اطفاء حریق خودکار بوده است.روش بررسی: در مطالعه توصیفی- تحلیلی کاربردی حاضر ارزیابی ریسک حریق با استفاده از روش ارزیابی ریسک ارتش ایالاتمتحده آمریکا (MIL-STD-882) صورت گرفت. برای کلیه آزمایشگاهها سامانه کشف و اعلام حریق طراحی گردید و سپس یک سامانه اطفاء حریق ثابت خودکار طراحی گردید. یافتهها: بر اساس نتایج این مطالعه آزمایشگاههای شیمی آب و فاضلاب(81/25) و عوامل فیزیکی(62/5) به ترتیب بیشترین و کمترین دصد ریسک حریق را دارا بودند. بر طبق محاسبات و با در نظر گرفتن عوامل فنی، سامانه کشف مبتنی بر کاشفهای دودی فتوالکتریک و حرارتی نرخ افزایشی و سامانه خاموش کننده بر مبنای CO2در این مکانها طراحی گردید. نتیجهگیری: با توجه به بالا بودن ریسک حریق در آزمایشگاهها و ویژگیهای خاص این واحدها بهترین راهکار کنترلی حفاظت در برابر حریق طراحی و بهکارگیری سامانه کشف، اعلام و اطفا، حریق خودکار بود که مناسبترین روش اطفاء حریق برای چنین مکانهایی سامانه مبتنی برماده خاموش کننده دی اکسید کربنCO2 است.

ریسک حریق، کشف حریق، اطفاء حریق، آزمایشگاه آموزشی