ابوالفضل برخورداری - استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد.،یزد ،ایران.
علی دهقانی - استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد.،یزد ،ایران.
علی کیانفر - کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای ، شرکت مپنا، تهران ،ایران.
شهرام محمودی - استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد.،یزد ،ایران.

زمینه وهدف: کیفیت و اثر بخشی سیستم های ایمنی، عامل حیاتی و مهم در تحقق اهداف آنها است. در مطالعه حاضر با بهره گیری ازساختار مدل های مختلف و روزآمد در حوزه ی ایمنی، روشی برای ارزیابی عملکرد سیستم مدیریت ایمنی با استفاده از شاخص ها یفعال (آینده نگر) پیشنهاد و در یک صنعت منتخب مورد آزمون قرار گرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می باشد. شاخص های مورد مطالعه از نوع فعال و شامل نرخ رفتارهای نا ایمن، جو ایمنی، استعداد حادثه پذیری و نرخ وقوع شبه حوادث می باشند. تعداد 1473 پرسشنامه ی جو ایمنی و 543 مورد استعداد حادثه پذ یری تکمیل شد.نتایج: حداقل و حداکثر نمره جو ایمنی به ترتیب 56/88 و 58/2 حداقل نمره استعداد حادثه پذیری 98/2 و حداکثر 140/7 بدست آمد. بیشترین تعداد شبه حوادث 408 و کمترین 196 بود. بیشترین نرخ رفتارهای ناایمن43/8درصد و کمترین 27/2 درصد محاسبه شد. در حیطه های نه گانه جوایمنی نیز حیطه هشتم(درک پرسنل از ریسک) با نمره 4/07 کمترین نمره و حیطه چهارم (قوانین ومقررات ایمنی) با نمره 8/05 بیشترین نمره را داشتند. براساس نظرات خبرگان شاخص نرخ رفتارهای ناایمن بیشترین اهمیت و شاخص نرخ بروز شبه حوادث کمترین اهمیت را در ارزیابی عملکرد ایمنی دارد. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که رویکرد استفاده از شاخص های عملکردی فعال (آینده نگر) می تواند به عنوان ابزار ی مناسب درجهت ارزیابی عملکرد ایمنی سازمان ها موثر واقع شود.

ایمنی، شاخص های فعال، ارزیابی عملکرد