محمد جواد جعفری - استاد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
علی اصغر خواجه وندی - کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سیدعلی موسوی نجار کلا - بهداشت و درمان شرکت نفت، تهران، ایران
محمد امین پورحسینقلی - استادیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات گوارش و پیوند کبد، بیمارستان طالقانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

زمینه وهدف: عوامل مرتبط باکیفیت هوای محیط کار، عوامل فردی و فاکتورهای مرتبط با نوع کار از ریسک فاکتورهای ایجادکننده سندرم ساختمان بیمار هستند. مطالعات اپیدمیولوژیک متعددی جهت تعیین شیوع علائم سندرم ساختمان بیمار در ساختمانهای اداری صورت پذیرفته است، اما توجه کمتری به ارتباط آن با عوامل محیطی داخل ساختمان شده است. در مطالعه حاضر ارتباط میان علائم ساختمان بیمار با عوامل محیطی داخل دو ساختمان اداری مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی علائم ساختمان بیمار در بین کلیه کارکنان دو ساختمان مرکزی سازمان بهداشت و درمان صنعت نفتمورد بررسی قرار گرفتند. جهت ارزیابی علائم سندرم ساختمان بیمار و تعیین ارتباط آنها با فاکتورهای فردی و محیطی از یک پرسشنامه تلفیقی که روایی و پایایی آن تأیید شد استفاده گردید. همزمان، عوامل محیطی تأثیر گذار شامل صدا، روشنایی، رطوبت، سرعت جریان هوا، دمای محیط و تراکم دی اکسید کربن توسط تجهیزات مناسب کالیبره شده اندازهگیری شد.یافتهها: : نتایج نشان داد که بین پارامتر تراکم دی اکسید کربن به عنوان شاخص کیفیت هوا و برخی از علائم سندرم ساختمان بیمار همچون تهوع ،سردرد، تحریک بینی، تنگی نفس و خشکی گلو ارتباط معنی داری وجود داشت(alueP<0/05) صدا سبب ایجاد علائمی مانند سردرد و سرگیجه گردید.بین فاکتور محیطی شدت روشنایی و علائمی همچون خشکی، پوست ،درد چشم و کسالت ارتباط معنی داری گزارش گردید(alueP<0/05) نتیجه گیری: شیوع علائم سندرم ساختمان بیمار در زنان بیش از مردان بود. عوامل محیطی و کیفیت هوای داخل ساختمان های اداری برمیزان شیوع علائم سندرم ساختمان بیمار موثر بودند.

سندرم ساختمان بیمار، عوامل محیطی، کیفیت هوای داخل ساختمان