بهناز مولوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
علیرضا حبیبی - استادیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
علی فتاحی

از آنجایی که اغلب داروها در مرحله ی درمان به دلیل عدم توانایی در رسیدن به محل اثر از کارایی مطلوب برخوردار نیستند و نیز بخش مهمی از داروهای تجویز شده با نفوذ به بافت های سالم بدن باعث عوارض جانبی شدید در آنها می شوند، یک رویکرد مؤثر برای فایق آمدن بر این مسئله توسعه سیستم های هدفمند دارورسانی برای رساندن داروها و مولکول های فعال زیستی به محل مورد نظر است. در سال های اخیر توجه به سیستم های دارورسانی مبتنی بر میکرو و نانو ذرات در درمان بیماری ها و کاهش عوارض جانبی آنها به طور چشم گیری افزایش داشته است. پلیمرهای مورد استفاده در فرآیند انکپسوله سازی داروها شامل دو دسته ی طبیعی و سنتزی می شوند و در این میان چیتوسان به عنوان یک پلیمر طبیعی می تواند کاربردهای زیادی را در دارورسانی داشته باشد. هدف این مطالعه بهینه سازی تولید میکروذرات چیتوسان بر پایه ی روش الکترواسپری هم محور برای استفاده در انتقال دارو است. نتایج تحقیق حاضر نشان داده که اندازه ی ذرات و مورفولوژی آنها را می توان با تغییر شرایط، از جمله ولتاژ میدان الکتریکی اعمال شده کنترل کرد. با مطالعه ی ساختار و اندازه ی ذرات تهیه شده در این روش، بهترین میانگین قطره و توزیع اندازه ای ذرات برای غلظت چیتوسان (w/v)3%، سرعت پمپ سرنگی حاوی رتینوبیک 0/1ml/h، نسبت سرعت چیتوسان به رتینوبیک 6 در ولتاژ 10kv حاصل می شود.

چیتوسان، رتینوبیک اسید، میکروذرات کروی، الکترواسپری هم محور