وحید حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک دانشگاه فردوسی مشهد
محمود شریعتی - عضو هیئت علمی دانشکدهی مکانیک دانشگاه فردوسی مشهد
ایمان فرستاده - دانشجوی دکترای راه آهن دانشگاه علم و صنعت ایران

در اکثر وسایل نقلیه برای جلوگیری از خسارات و یا کاهش آن از سیستم های جاذب انرژی استفادهمیشود. در این مقاله جذب انرژی در جاذبه ای لوله ای به صورت عددی براساس مدلهای آسیبمورد بررسی قرار گرفته است.شبیه سازی های عددی از طریق نرمافزار المان محدود آباکوس انجامشده و با نتایج تجربی مقایسه شده است. برای حل دقیقتر مسأله و توافق بیشتر شبیه سازی با حالتواقعی از سه مدل آسیب مختلف استفاده شده که در ادامه هریک از این سه مدل معرفی خواهند شدو درنهایت بهترین مدل که دارای کمترین میزان خطا می باشد، مشخص می شود. از این سه مدل یکمدل در نرم افزار آباکوس موجود بوده و برای دو مدل دیگر سابروتین نویسی انجام شده است. سپسبرای بهبود جذب انرژی در طی برخورد از فوم آلومینیومی به عنوان جاذب انرژی استفاده شده است.نهایتاً عملکرد جاذب پر شده از فوم با جاذب خالی مقایسه شده و عملکرد و بازدهی فوم مورد ارزیابیقرار گرفته است.

جاذب انرژی، مدل آسیب، لوله ی آلومینیوم، فوم آلومینیوم