CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مدیریت آب و استفاده مجدد از پسابها در کشاورزی

عنوان مقاله: مدیریت آب و استفاده مجدد از پسابها در کشاورزی
شناسه ملی مقاله: WRM03_302
منتشر شده در سومین کنفرانس مدیریت منابع آب در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:

هدی گلپایگانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی کشاورزی- آبیاری
علی لیاقت - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

خلاصه مقاله:
محدودیت آب در ایران یکی از عوامل محدودکننده اصلی توسعه فعالیتهای اقتصادی و کشاورزی در دهه های آینده شهری وصنعتی انجام شده ¸ به شمار می رود. مجموعه اقداماتی که تاکنون در کشور در ارتباط با تامین آب کشاورزی عمدتا در زمینه مدیریت تولید وعرضه آب بوده است و کمتر توجهی به مدیریت مصرف آب گردی ده است . بانک جهانی در گزارشی از کاهش سرانه آب قابل استحصال و از دست دادن کیفیت آن ،استفاده ناکارآمد راندمان پایش مصرف در بخشهای کشاورزی ،صنعتی وکشاورزی با شوری و زهدار شدن اراضی، وضعیت نا مطلوب تعمیرات و نگهداری ، محدودیت جبران هزینه ها ونبود هماهنگی بین سازمان های زیربط ،به عنوان چالشهای پیش روی آب کشور نام برده است با این مشکلات یکی از اهداف بلند مدت مدیریت راهبردی آب کشور تعادل برقرار کردن بین تقاضای آب و منابع آب موجود با کمترین هزینه ممکن می باشد. استفاده مجدد، بهره گیری از تکنولوژی و دانش فنی بر بازیافت و بازیابی آب در جهان صنعتی امروز تاثیر بسزایی داشته است. آب و فاضلابها برای استفاده و برگشت به محیط یا استفاده مجدد نیازبه تصفیه دارند. روشهای مختلفی برای تصفیه آب ها و فاضلابها وجود دارد که بسته به مصارف آب و نوع آلودگی از آین روشها استفاده می گردد. عمده ترین روشهای تصفیه آب عبارتند از: تصفیه مکانیکی، تصفیه شیمیایی، تصفیه آب به روش اسمز معکوس، تصفیه بیوشیمیایی آب و فیلتراسیون آب. حفظ باروری خاکها و در عین حال آلوده نکردن آنها یک امر ضروری جهت تولید دراز مدت در کشاورزی پایدار می باشد.از این رو استفاده صحیح از مواد زائد شهری و کشاورزی به عنوان کوده ای آلی ،علاوه بر بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ،بر خصوصیات بیولوژیکی خاک نیز اثرات بسیار مفیدی خواهد گذاشت پالایش پسابهای صنعتی آلوده و جلوگیری از پراکنش آنها در زیستگاههای اطراف با استفاده از گیاهان سبز یک ه دف میباشد .استفاده از پتانسیلهای فیزیولوژیکی گیاهان سبز ( انواع علفهای هرز، انواع گیاهان آبزی و مردابی، انواع گیاهان زراعی و حتی درختان) در کنترل و جذب آلاینده های آلی و غیر آلی به عنوان پالایش سبز امروزه در کنار سایر روشهای تصفیه مطرح است. پالایش سبز شیوه مدیریتی جدید در استفاده از پساب های آلوده است که می توان از محصولات گیاهان کشت شده در این اراضی جهت تغذیه انسان و دام استفاده کرد.

کلمات کلیدی:
آب – پساب – کشاورزی- مدیریت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/50302/