زهرا سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
محمد زربخش - نویسنده مسئول استادیار گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

کیفیت زندگی کاری یکی از متغیرهایی است که اخیرا به لحاظ اهمیت، مورد توجه بسیاری از مدیران که در صدد ارتقا کیفیت منابع انسانی خود هستند قرار گرفته است، روبینز کیفیت زندگی کاری را به عنوان فرایندی که به وسیله آن یک سازمان با گسترش مکانیسم هایی به نیازهای کارکنان واکنش نشان می دهد تا به آنها اجازه دهد کاملا در تصمیم گیری هایی که زندگی شان در کار را طرح می ریزد مشارکت داشته باشند تعریف نموده است. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ارتباط موثر بر مهارتهای ارتباطی و کیفیت زندگی کاری پرسنل صدا و سیما است. پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی است. طرح پژوهش ، پیش آزمون - پس آزمون دو گروهی با گروه کنترل است. گروه ها به صورت تصادفی انتخاب و جایگزین شدند. جامعه آماری پژوهش کله پرسنل سازمان صدا و سیمای رشت به تعداد سیصد نفر بوده که تعداد سی نفر از آنان به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین انتخاب شدند پس از بررسی داده های حاصله به روش تحلیل کوواریانس چند متغیری ، نشان داده شد که بین گروه آزمایش که تحت تأثیر آموزش ارتباط موثر بوده اند و گروه کنترل که تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفتند تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین بین میانگین های تعدیل شده دو گروه در میزان مهارتهای ارتباطی تفاوت معنادار وجود دارد و بین میانگین های تعدیل شده دو گروه در میزان کیفیت زندگی کاری پرسنل تفاوت معنادار وجود دارد. لذا با توجه به نتایج فوق ، باید گفت آموزش ارتباط موثر بر مهارتهای ارتباطی و کیفیت زندگی کاری پرسنل صدا و سیما به طور یکسان تاثیر گذار بوده است. لذا لازم است صدا و سیما به عنوان یکی از این نوع سازمانها جهت ارتقای کارایی کارکنان خود، وضعیت سلامت روانی و کیفیت زندگی کاری کارکنان را مورد توجه قرار دهد.

ارتباط موثر، مهارتهای ارتباطی ، کیفیت زندگی کاری، پرسنل صدا و سیما