اکبر اکبری - کارشناس ارشد هیدروژئولوژی اداره کل محیط زیست استان خوزستان
سیاوش حیدری ارجلو - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه شهید چمران اهواز
علی نادریفر - کارشناس زمین شناسی شرکت مهندسین مشاور بهکارآب اهواز
نصراله کلانتری - دکترای هیدروژئولوژی دانشگاه شهید چمران اهواز

خشکسالی را می توان معلول یک دوره شرایط خشک غیرعادی دانست که به اندازه کافی دوام داشته باشد تا عدم تعادل در وضعیت هیدرولوژی یک ناحیه ایجاد شود. خشکسالی اخیر تاثیر زیادی بر بس یاری از سفره ها ی آبدار دشتها در سراسر کشور گذاشته و تغییرات کمیت و کیفیت آبهای زیرزمینی را سبب شده است . یکی از سفره های آبدار موثر از این خشکسالی، دشت میان آب شوشتر می باشد.دشت میان آب در استان خوزستان بین طول جغرافیایی 36 ˚ 31 تا 03 ˚ 32 شرقی و عرض جغرافیایی45 ˚48 تا ˚01 ˚49 شمالی و در فاصله تقریبا 40 کیلومتری شمال اهواز قرار گرفته است . دو رودخانه گرگر و شطیط (کارون) از شرق و غرب منطقه مورد مطالعه را مانند جزیرهای محصور کردهاند. تغذیه سفره آبدار از رودخانه شطیط در قسمت شمالی منطقه مورد مطالعه باعث افزایش تراز ارتفاع ی س طح آب زیرزمین ی وهمچن ین بهبود کیفیت آب زیرزمینی شده است. در این تحقیق با استفاده از داده های سطح آب زیرزمینی چاههای مشاهده ای و همچنین آمار بارندگی ایستگاههای هواشناسی مجاور ، به بررسی اثر خشکسالی بر آب زیرزمینی سفره آبدار پرداخته شده است . با استفاده از داده های مذکور، نقشه های تراز آب زیرزمینی مربوط به فروردین ماه ١٣٨٦ و ١٣٨٧ ، نقشه تغییرات سطح آب در طی فروردین ٨٦ تا فروردین ٨٧ در محیط GIS و همچنین هیدروگراف واحد دشت ترسیم و تفسیر شد و تاثیر خشکسالی بر آن مورد بررسی قرار گرفت. بررسیهای بعمل آمده مبین آن است که در بیشتر قسمتهای سفره آبدار تراز آب زیرزمینی افت کرده و از حجم سفره آبدار کاسته شده است.

دشت میان آب شوشتر ، خشکسالی ، سفره آبدار زیرزمینی