محمود فتوحی - دانشجوی دکتری عمران آب, دانشگاه فردوسی مشهد
محمود فغفور مغربی - دانشیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

یکی از موارد ضروری برای طراحی و ارزیابی سازه های هیدرولیکی و نیز برنامه ریزی منابع آب پیش بینی شدت جریان و تراز آب در رودخانه است. اکثر رودخانه ها فاقد ایستگاههای اندازه گیری هستند و بنابراین روشی لازم است تا بتوان دبی و تراز آب را در محل مشخصی تخمین زد. برای این منظور از روشهای روندیابی برای تخمین تراز آب و شدت جریان هنگام حرکت موج سیلاب در طول رودخانه استفاده می شود. در این مطالعه روش روندیابی دینامیکی و روش ماسکینگام-کانژ با پارامترهای ثابت و متغیر به کار برده شده و باهم مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهد که روش ماسکینگام- کانژ با پارامترهای متغیر نسبت به پارامترهای ثابت به روش روندیابی دینامیکی نزدیکتر است. بیشترین اختلاف دو روش درشیب های کم اتفاق می افتد و بنابراین در کاربرد روش ماسکینگام-کانژ درشیب های کم باید احتیاط نمود.

جریان غیردائمی، معادلات سنت - ونان، روش تفاضل محدود ضمنی (مدل پریسمن)، روش ماسکینگام- کانژ, روندیابی دینامیکی