معین افلاطونیان - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، ایران
سعید شجاعی باغینی - استادیار بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

خرابی های ناشی از انجام واکنش سیلیسی- قلیایی در بتن و انبساط ناشی از آن یکی از مهمترین خرابی هایی است که در بتن اتفاق می افتد. پس بسیار مهم است که مکانیزم واکنش شناسایی گردد تا بتوان راه حل مناسبی برای کاهش دادن اثرات مخرب آن در بتن پیدا نمود. اگر خواسته شود که انبساط مضاعف و خارج از محدوده در بتن به سبب واکنش سیلیسی- قلیایی رخ ندهد باید، مصالح و سنگدانه ها واکنش پذیری کمی داشته باشند. به علاوه pH محلول زیاد نباشد و همچنین مولد حاصل از انجام واکنش یا کم باشد و یا قابلیت انبساطی کمی داشته باشد. در هر حال اگر واکنش سیلیسی- قلیایی (ASR) در بتن به دلیل فقدان یکی از موارد بالا انجام شود می توان رفتار بتن را با استفاده از مواد پوزلانی مانند دوده ی سیلیس (SF)، خاکستر پوسته ی شلتوک برنج و متاکائولن با فعالیت بالا (HRM) بهبود بخشید. در این مقاله، هدف معرفی واکنش سیلیسی –قلیایی در بتن و مکانیزم تشکیل و اثرات مضر آن و همچنین نحوه کنترل و کاهش درصد انبساط بتن تحت اثر این فرایند با استفاده از متاکائولن بومی (کرمان) می باشد.

سنگدانه، واکنش سیلیسی- قلیایی، درصد انبساط، متاکائولن