مجید جوانمردقصاب - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، دانشکده کشاورزی،دانشگاه تربیت مدرس
مجید دلاور - استادیار گروه منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

در طول قرن اخیر سیلاب یکی از پر هزینهترین حوادث از لحاظ تلفات مالی و جانی شناخته شده است. اندک مکانهایی روی زمین وجود دارد که در آن مردم نیاز ندارند در مورد جاری شدن سیل و خسارات آن نگرانی داشته باشند. هر جایی که بارانمیبارد آسیبپذیر است اگرچه بارش تنها انگیزه برای جاری شدن سیل نیست اما یکی از مهمترین عوامل است. در این مطالعه کیفیت پیشبینی بارش مدل عددی جهانی پیشبینی آب و هوا ECMWF به نام مرکز اروپایی پیشبینی میانمدت آب و هوابررسی شده است. در پیشبینی سیلاب بزرگترین منبع عدمقطعیت مربوط به دادههای پیشبینی شده بارش توسط مدل عددیپیشبینی آب و هوا است. به منظور کنترل عدمقطعیت بارش در این مطالعه از رویکرد همادی مدلهای چندگانه استفاده شده است. الگوریتم های استفاده شده در همادی مدلهای چندگانه الگوریتم بگینگ، الگوریتم اصلاح شده بوستینگ)آدابوست( و روشمیانگینگیری مدل بیزی میباشند. در این مقاله ابتدا ارزیابیهای نقطهای و منطقهای پیشبینیهای مدل عددی آب و هوا ECMWF و سپس ارزیابی روشهای همادی مدلهای چندگانه همچون بگینگ،آدابوست و میانگینگیری بیزی به منظور بهبود پیشبینیهای مدل عددی آب و هوا ECMWF روی حوضه آبریز کارون بزرگ با استفاده از معیارهای ریشه میانگین مربعاتخطا) RMSE (، ضریب همبستگی) R ( و ضریب نش ساتکلیف) NS ( در 3 مقیاس زمانی روزانه، هفتگی و ماهانه در سالهای 2008 و 2009 انجام شد. نتایج این تحقیق به این گونه است که مدل ECMWF در ارزیابی نقطهای عملکرد چندان مناسبی نشان نداده است اما در ارزیابی منطقهای عملکرد خوبی داشته است به طوری که هر 3 دوره نتایج قابل قبولی در قسمت ارزیابی روشهای همادی مدلهای چندگانه، روش آدابوست عملکرد بسیار خوبی نسبت به دو روش دیگر نشنان داده اسنت و همچننین روش میانگینگیری بیزی نسبت به روش بگینگ بهتر عمل کرده است.

بارش، پیشبینی، همادی مدلهای چندگانه، عدمقطعیت، ECWM