محمد شهباز - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
کیاچهر بهفرنیا - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

آتش یکی از خطرناکترین پدیده هایی می باشد که یک سازه در طول عمر خود ممکن است با آن مواجه گردد. قرار گرفتن بتن در معرض حرارتهای بالا باعث ایجاد تحولات فیزیکی و شیمیایی عمدهای در آنشده که منجر به کاهش مقاومت، ترک خوردگی، پوسته پوسته شدن سطح بتن و تخریب تدریجی فاز بین خمیر سیمان و سنگدانه ها می گردد که در نهایت زوال و فروپاشی بتن را در پی خواهد داشت. با توجه به مصرف بالای بتن و نیاز روز افزون به تولید سیمان برای تهیه آن، توجه به اثرات مخرب زیست محیطی این ماده، از جمله سهم حدود 7 درصدی انتشار گاز CO2در جو و مصرف قابل ملاحظه ی انرژی از قبیل برق و سوخت فسیلی، امری اجتناب ناپذیر بوده و ارائه محصولات جایگزین جهت حرکت در مسیر توسعه پایدار و کاهش این اثرات، ضروری به شمار می آید. یکی از راهکارهای تولید بتنی سازگار با محیط زیست،استفاده از بتن قلیافعال سرباره ای1 (AASC ) می باشد که از طریق فعال سازی مواد آلومیناسیلیکاتی موجود در سرباره با محلول های سیلیکات قلیایی و هیدروکسید قلیایی ساخته می شوند. در این مقاله نتایج حاصل از آزمایشات مقاومت فشاری نمونه های 7 روزه بتن های قلیافعال با میزان مختلف سرباره در درجه حرارتهای مختلف بررسی خواهد شد.

بتن، قلیافعال، سرباره، مقاومت فشاری، مقاومت حرارتی