ماه منیر نصیری - کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

در معماری فضاهای عمومی شهری فرصتی برای توسعه تعاملات اجتماعی و تجربه مشارکت در حیات جمعی، مطرح هستند که پاسخگو بودن آنها رشد و توسعه فردی و اجتماعی و نیز رشد تعامل مطلوب انسان انسان و انسان مکان را به همراه دارد. نتایج حاصل از مرور برخی مطالعات موجود در این زمینه به ابعاد و مولفه های گوناگونی اشاره دارد که برخی از این موارد به کالبد فضاهای عمومی و برخی به نوع فعالیتهای حاکم در این فضاها معطوف می باشند. روش تحقیق مورد استفاده در این رساله کیفی و از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد، زیرا با استفاده از مطالعات کتب و مقالات مختلف و نتایج حاصل از آنها به عمل آمده است. خلق فضاهایی که بتواندمشوق کاربران جهت حضور بیشتر آنها در فضا باشد، و نیز فضاهایی با میزان ایجاد حس مکان در کاربران و توجه به منظر خاطر افراد، همچنین مد نظر قرار دادن ابعاد مختلف فعالیتی و کالبدی در طراحی، می تواند در این زمینه بسیار موثر باشد. شهر پایدار به مثابه محیطی که بتواند پاسخگوی تمامی نیازهای فیزیکی و غیر فیزیکی انسانها باشد، به واسطه تناسبات اهداف طراحی با نیازهای انسان، از طریقبهینه ساختن ایجاد فرصتهای مناسب برای آنها سعی در خلق محیطی دموکراتیک برای کاربران دارد. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی شاخص ها و مولفه های تبیین کننده شهر پایدار می باشد. گستردگی، پیچیدگی و تنوع شاخص های کمی و کیفی متعدد موثر، ماهیت پیچیده و نقش متفاوت آنها بر ایجاد یک شهر پایدار، ضرورت معرفی آنها را نمایان می سازد.

فضاهای عمومی، تعاملات اجتماعی، شهر پایدار