علی مشیری ترخانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
فرامرز فقیهی - دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
رضا شریفی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب

حرکت جهانی گستردهای در راستای هوشمندسازی شبکه الکتریکی آغاز شده و توسعه خودروهای الکتریکی و هیبریدی بعنوان یکی از ملزومات شبکه های هوشمند در کشورهای پیشرو جهان در دستور کار قرار گرفته است. در ایران نیز در سال های اخیر نگاه ویژه ای به مقوله هوشمندسازی، گسترش منابع انرژی تجدیدپذیر و بکارگیری خودروهای الکتریکی شده است. یکی از چالش های عمده بکارگیری خودروهای الکتریکی یافتن مکان و اندازه بهینه ایستگاه هایشارژ خودروها می باشد. در این تحقیق به ایستگاه شارژ خودروهای الکتریکی با قابلیت اتصال به شبکه به عنوان نوع خاصی از منابع تولید پراکنده پرداخته میشود. با این تفاوت که خودروهای الکتریکی بسته به نوع بهره برداری از آنها میتوانند در نقش بار و یا ژنراتور در شبکه های الکتریکی ظاهر شوند. در نتیجه مکان یابی بهینه این واحدها مانند هر منبع تولید پراکنده دیگر برای بهره برداری بهینه از شبکه قدرت ضروری مینماید. در مقاله حاضر جایابی بهینه ایستگاههای شارژ خودروهای الکتریکی در یک شبکه توزیع 13 شینه نمونه مورد مطالعه قرار گرفته است. روش پیشنهادی شامل حل مسئله بهینه سازی بکمک روش بهینه سازی توده ذرات است که در آن مولفه های تشکیل دهنده تابع هدف مسئله جایابی شامل کاهش تلفات، بهبود پروفیل ولتاژ و هزینه های نصب ایستگاه شارژ میباشد. نتایج شبیه سازی در محیط نرم افزار متلب مبین این واقعیت خواهد بود که جایابی بهینه ایستگاه شارژ خودروهای الکتریکی منجر به کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ در شبکه نمونه خواهد شد.

ایستگاه شارژ، بهینه سازی گروه ذرات، بهبود پروفیل ولتاژ، خودروی الکتریکی، کاهش تلفات