کورش پرند - رئیس مرکز مطالعات، تحقیقات و ارزشیبی آموزشی سازمان سنجش آموزش کشور و ع
فاخته اسحاقی - کارشناس ارشد پژوهشی مرکز مطالعات، تحقیقات و ارزشیابی آموزشی سازمان س
رضا محمدی - عضو هیات علمی مرکز مطالعات، تحقیقات و ارزشیابی آموزشی سازمان سنجش آم

سرعت تحولات و نوآوری در جهان امروز و شرایط رقابتی ناشی از جهانی شدن، منجر به ظهور ناکارآمدی مدیریت کلاسیک و توجه سازمان ها به رویکردهای نوین مدیریت نظیر مدیریت مشارکتی و بکارگیری نظام پیشنهادها شده است. در راستای نتایج مثبت حاصل از مدیریت مشارکتی و بکارگیری نظام پیشنهادها و با توجه به ماهیت علمی و حرفه ای نظام آموزش عالی و بلوغ فکری اعضای هیات علمی آن، کاربرد این روش در نظان آموزش عالی نیز مناسب به نظر می رسد. بر این اساس مطالعه نظام های مدیرت کیفیت آموزش عالی در سرایر جهان حاکی از آن است که روش ارزیابی درونی که مبنای نظام های ارزیابی و مدیریت کیفیت آموزش عالی به حساب می آید به یکی از بروندادهای اصلی آن مجموعه پیشنهادهای اعضای هیات علمی بر اساس نتایج ارزیابی و شناسایی نیازهای نظام مورد ارزیابی و در جهت بهبود کیفیت وضع موجود آن می باشد، از پتانسیل لازم برای بهره گیری در جهت استقرار نظام پیشنهادها و توسعه مدیریت مشارکتی برخوردار است.

مدیریت مشارکتی، نظام پیشنهادها، ارزیابی درونی، نظام آموزش عالی