سیده بهناز میرابوالقاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری زهکشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
مهدی قبادی نیا - استادیار گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

تبخیر از سطح خاک را می توان عمده ترین بخش از اجزای بیلان آب در مناطق خشک تلقی نمود که باعث هدر رفت آب می شود. به این منظور پژوهش حاضر با هدف تأثیر لایه آب گریز بر کاهش تبخیر از سطح خاک در شرایط آبیاری زیرسطحی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای پژوهش شامل آبیاری سطحی (SI)، آبیاری زیرسطحی (SSI)، آبیاری زیر سطحی خاک با ماده آب گریز با ضخامت 0/5 (SSILH0.5)، و 1 سانتی متر (SSILH1)، بودند. میزان حجم آب مصرفی در طول دوره آزمایش اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس میزان تبخیر نشان داد که بین تمامی تیمارها در سطح یک درصد اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین بیشترین میزان تبخیر مربوط به تیمار سیستم آبیاری سطحی (SI) با مقدار 74/30 میلی متر و کمترین میزان تبخیر مربوط به تیمار سیستم آبیاری زیرسطحی با لایه آب گریز یک سانتی متر با مقدار 28/8 میلی متر در طول دوره آزمایش می باشد. میزان درصد کاهش تبخیر تیمارهای SSILH1، SSILH0.5، SSI، SI نسبت به تشت تبخیر به ترتیب برابر 28، 4، 63 و 72 درصد می باشد.

تبخیر، آبیاری زیرسطحی، لایه آب گریز