مهرنوش وحید وحدت طلب - دانشگاه پیام نور ارومیه، مدرس دانشگاه
امین اشرف زاده آیدنلو - دانشگاه جامع علمی کاربردی استان آذربایجان غربی، مدیر گروه رشته عمران حمل و نقل شهری

در نتیجه تحولات شهرنشینی و گسترش شهر ها در اغلب جوامع، مناطق طبیعی و کشاورزی به تدریج تخریب شده و جای خود را به ساخت و سازهای بی رویه داده است و یا در برخی مواقع مزارع و سکونت گاه های طبیعی خالی از سکنه شده و کم کم رو به ویرانی می رود. نیاز مبرم و به تبع آن افزایش تقاضا برای زمین جهت تامین سکونت گاه های انسانی، حمل و نقل، فضاهای گذران اوقات فراغت، صنایع و محل های آموزشی و بهداشتی و همچنین مصارف کشاورزی که بتواند غذای مورد نیاز جمعیت رو به رشد را فراهم کند موجب احساس خطر شده و در عین پیشرفت های سریع تکنولوژیک این استنباط را به دنبال دارد که در آینده، زمین مورد نیاز تامین نخواهد شد و توسعه پایدار شهر به خطر خواهد افتاد (سلطانی،1371، ص 61). هم چنین در سال های اخیر، پدیده ویلا سازی خصوصاً در مناطق ییلاقی شهر ها از جمله موضوعاتی است که از شدت بیشتری برخوردار بوده و هجوم افراد به مناطق ییلاقی و تبدیل اراضی کشاورزی برای ساخت وساز ویلاهای تفریحی موجب گردیده تا اراضی زراعی و باغی این مناطق روز به روز کاهش یافته و اثرات جبران ناپذیری را بر جای گذارد.

شهرنشینی، تقاضا، حمل ونقل، تکنولوژیک