مهتا اسکندرنژاد - استادیار گروه علوم تربیت بدنی دانشگاه تبریز
شهناز رضاجو - کارشناسی ارشد روانشناسی ورزشی دانشگاه تبریز

مقدمه و هدف: بهداشت روانی و جسمی زنان از مهمترین اهداف هر جامعه به شمار می رود؛ چرا که سلامتی آنها تضمین کننده ارتقای پیشرفت هر جامعهخواهد بود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی ورزش بر سلامت اجتماعی و پرخاشگری زنان مراجعه کننده به پارک های بانوان کلانشهر تبریز بود.روش: این پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مراجعه کنندگان به پارک بانوان شمس تبریزیدر کلانشهر تبریز در مقطع زمانی یک ماه از اول دی ماه تا اول بهمن ماه در سال 1394 که تعداد آنها 54 نفر بودند که به روش نمونهگیری هدفمند تعداد 33نفر که به این پارک مراجعه میکردند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های سلامت اجتماعی کییز و پرخاشگری باس بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل اندازه گیری های مکرر و t گروه های وابسته استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری در پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای سلامت اجتماعی و پرخاشگری وجود دارد. به طوری که ورزشباعث افزایش سلامت اجتماعی و کاهش پرخاشگری در زنان مراجعه کننده به پارکهای بانوان می شود.نتیجه گیری: بنابراین با توجه به تأثیر ورزش بر سلامت اجتماعی و کاهش پرخاشگری زنان مراجعه کننده به پارک ها، انجام تمرینات ورزشی و استفاده ازاین پارکها در جهت ارتقای سلامت زنان پیشنهاد می گردد.

سلامت اجتماعی، پرخاشگری، ورزش، پارک های بانوان