مائده بهلولی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی و اصلاح گل و گیاهان زینتی، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و -منابع طبیعی ، دانشگاه اردکان، یزد
مریم دهستانی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه اردکان، یزد

همیشه بهار (Calendula officinalis L.) از گیاهان مهم است که امروزه هم از لحاظ دارویی و هم فضای سبز )برای زیباسازی منظر( اهمیت به سزایی یافته و تحقیقات گستردهای بر روی آن انجام شده است. در دهههای اخیر استفادهی بی رویه ازکودهای شیمیایی، خاک ورزی نامناسب، مدیریت نادرست کشت منجر به شوری خاکهای کشاورزی شده است. لذا لازم است از محیطهای کشت مناسب جهت کاهش این معضل استفاده شود. به این منظور تأثیر برخی از بسترهای کشت بر گیاه همیشه بهار که در مرحله جوانه زنی به نوع نمک و شوری حساس است، بررسی شد. با توجه به مزایای کودهای زیستی استفادهی آنها در کشاورزی بسیار متداول شده است که در طی آن نیتروکسین تأثیر معنیداری بر قطر و اندازهی ساقه طی تنش شوری داشته است. قارچ های میکوریزا آربوسکولار نیز با جذب آب و مواد معدنی همزیستی خوبی با بیشتر گیاهان دارویی در اکوسیسمهای بیابانی و کوهستانی داشته است؛ همچنین استفاده از اسید هیومیک طی تنش شوری طول ریشه و درصد جوانه زنی همیشه بهار را افزایش داد. افزودن ورمیکمپوست به محیط کشت طول دوره گلدهی گل همیشه بهار را افز ایش داد. کاربرد تفاله ی شیرین بیان در محیط کشت میتواند باعث بهبود شرایط خاکدانه سازی، تخلخل خاک و افزایش رشد و نمو گیاه شود. زئولیت مانند یک کودکندرها شونده عمل کرده و عناصر مورد نیاز گیاه را به تدریج در اختیار گیاه قرار می دهد. در نتیجه این کودها میتواند تأثیر مناسبی بر آستانهی تحمل گیاه در بسترهای شور و بهبود جذب و انتقال آب و مواد معدنی در گیاه شود

همیشه بهار، تنش، شوری، محیط کشت، کودهای زیستی