سید امیر حسین ذهبی

از آنجا که پیامد های تصادفات مورد انتظار هنوز مشخص نیستند، برای بررسی ایمنی راه فقط می توان آنرا تخمین زد. این تخمین ها دارای سطوح اطمینان مختلفی هستند. این مقاله روش تجربی Bayes را در بحث تخمین ایمنی راه مورد بررسی قرار می دهد؛ هنگامیکه دوره زمانی محدودی در حدود 2 تا 3 ساله ای از آمار تصادفات جهت تخمین ایمنی راه در دسترس باشد، این روش می تواند دقت تخمین ایمنی راه را تا حد بسیار زیادی افزایش دهد و نیز خطای رگراسیون به میانگین را کاهش دهد. افزایش دقت اندازه گیری وقتی مهم است که روشهای تخمین معمولی، دقت لازم را ندارند.اصلاح خطای رگراسیون به میانگین موقعی مهم است که دوره زمانی تصادفات سالهای قبل جزء مورد نظر از راه به طریقی با علت اندازه گیری ایمنی آن مربوط باشد. نظریه روش ‌ EB به طور مطلوبی پیشرفت کرده است، هم اکنون در طراحی مدل های ایمنی جاده ای راه های اصلی از این مدل استفاده می شود و در آینده نیز جهت بهبود مدل ایمنی جاده ای مورد استفاده قرار خواهد گرفت. هدف از این مطالعه استفاده کردن از این نظریه و فرضیه و تبدیل آن به یک تکنیک عملی است.این روش نتایج قابل اعتماد و دقیق تری از ایمنی راه به ما می دهد و در شناسایی نقاط حادثه خیز در گیر خطای رگراسیون به میانگین نمی شود.از آنجا که سادگی و دقت بالای این روش در آخر مقاله به خوبی نمایان می شود،توصیه می شود که این روش بیشتر در مطالعات عملی بکار رود.

Empirical Bayesian, regression to mean, safety performance function, Over dispersion parameter, Accident modification factor