علی خلج - عضوهیات علمی دانشگاه پیام نور
مهدی پورقاسم - کارشناسی ارشد بیوسیستماتیک ، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان لنجان

جابه جا کردن،انبار کردن و نقل و انتقال پسماندهای خطرناک غالباً به دلیل رخ دادن سوانح، نشست پسماندها در محیط یا دفع غیر قانونی پسماندها و نیز حمل و نقل برون مرزی این مواد بیشترین توجه افکار عمومی را به خود جلب می کند.عدم رعایت اصول ایمنی در بسته بندی و نگهداری مواد زائد خطرناک در وسیلة حمل و نقل که منجر به نشست، تراوش یا پخش مواد در محل می شود،وجود نقص فنی در وسیلة حمل پسماند خطرناک و بروز تصادفات که منجر به تخلیه و رها شدن مواد به محیط می گرددودر نهایت شستشوی تجهیزات حمل و نقل سه دلیل عمدة خطرات زیست محیطی مربوط به حمل و نقل مواد زائد خطرناک می باشند.اولین مرحله در مدیریت حوادث انتخاب وسیلة حمل و نقل مناسب می باشد.اصولاً استفاده از کامیون در مسافت های کوتاه مقرون به صرفه تر و مطمئن تر است،لیکن استفاده از راه آهن و کشتی در مسیرهای طولانی به سبب خطرات احتمالی کمتر مطلوب تر است. همکاری مداوم بین صنعت شیمیایی و صنعت دفع پسماندهای خطرناک برای اصلاح استانداردها و آموزش ،احتمال بروز حوادث را تا حد زیادی کاهش خواهد داد.این امر اضطراب عمومی را فرو می نشاندو احتمالاً به برقراری قوانین دولتی فکورانه مبتنی بر شیوه ای که تا کنون رضایت بخش بوده اند منتهی خواهد شد. در این مقاله ابتدا به ارائة مطالبی در خصوص بسته بندی و برچسب زنی پسماندهای خطرناک پرداخته و پس از آن به مقررات حاکم بر حمل و نقل جاده ای ، ریلی و دریایی و در نهایت در خصوص حوادثی که در حمل و نقل پسماندها می تواند رخ دهد می پردازیم.

پسماندهای خطرناک ، حمل و نقل، مواد زاید خطرناک