مهدی شاهدی اصل - دانشجوی دکترای مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران
امیر حسین کوکبی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران
پدرام مهدیزاده تهرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران

در جوشکاری فولاد زنگ نزن آستینتی ریز ساختار جوش با ساختار آستینتی فلز پایه اختلاف دارد و غالبا فاز فریت در جوش بوجود می آید. اهمیت این فاز در مطالعات خوردگی و میزان تنش های پسماند ناشی از جوشکاری آشکار می شود، لذا در این تحقیق سعی بر آن است تا تاثیر شرایط و متغیرهای جوشکاری بر مورفولوژی و درصد فاز فریت ایجاد شده در فولاد زنگ نزن آستینتی 316 مطالعه گردد. بدین منظور اثر طرح اتصال، ضخامت فلز پایه، نوع الکترود جوشکاری، تعداد پاسهای جوش و جنس پشت بند جوشکاری مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج مطالعات حاکی از آن است که تحت شرایط مختلف، عدد فریت جوش در محدوده 26-1 تغییر می کند و پیش بینی دیاگرام ساختاری شفلر به واقعیت بسیار نزدیک است. تصاویر متالوگرافی نمونه ها نیز از تشکیل فریت با موفولوژی های متفاوت از قبیل فریت یوتکتیکی بین سلولی، سوزنی، اسکلتی و شبکه ای حکایت می کند. بنابراین با کنترل شرایط و متغیرهای فرآیند جوشکاری، امکان رسیدن به ریز ساختار مورد نظر در جوش فولاد زنگ نزن آستنیتی 316 وجود دارد.

فولاد زنگ نزن آستنیتی 316، جوشکاری، فریت، موفولوژی، ریز ساختار