بهاره اسکندری
حمیدرضا پوراعتماد
مجتبی حبیبی عسگرآباد
فاطمه تاکی

مقدمه: این مطالعه با هدف گردآوری ویژگیهای جمعیت شناختی، روانشناختی و پزشکی کودکان مبتلا به اتیسم در مرکز تهران اتیسم )مرکز ساماندهی درمان و توانبخشی اختلالات اتیستیک( انجام شده است. روش: پژوهش حاضر به صورت مرور نظاممند با استناد به پروندههای آرشیوی ۳۶۸ کودک مبتلا به اتیسم که از سال ۸۸ تا ۹۴ در این مرکز خدمات توانبخشی دریافت کردهاند، انجام شده است. یافتهها: میانگین سن کودکان در زمانتشخیص سه سال و نه ماه 85,3% آنها پسر و 60,6% تک فرزند بودند. میانگین سن پدران 38 سال با دامنهی سنی 28 تا ۵۷ سال و میانگین سنی مادران ۳۳ سال و نیم با دامنهی سنی ۲۱ تا ۵۰ سال به دست آمد. بالاترین فراوانی مقطع تحصیلی پدران ۳۹.۱ ٪ و مادران ۴۵.۵ ٪ لیسانس بود. بیشترین فراوانی برای شدت اتیسم؛ متوسط ۴۱٪ و بیشترین فراوانی برای شدت مشکلات حسی؛ خفیف ۵۳.۳ ٪ گزارش شد ۸۴٪ این کودکان ناتوانایی هوشی نداشتند، اما بیش از نیمی از آنها ۵۰.۸ ٪ علائم بیش فعالی نشان دادند. از بین کلیهی کودکان تنها از ۲۴.۸ ٪ آنها نوار مغزی گرفته شده بود که در ۱۶.۶ ٪ مشکلی مشاهده نشد. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش میتواند در شناسایی گروه هدف )کودکان مبتلا به اتیسم( و کمک به تدوین برنامهریزیها و سیاست گذاریهای وزارت بهداشت در خصوص این کودکان مؤثر باشد.

اتیسم، مشکلات حسی، علائم بیش فعالی، تأخیر هوشی