سونیا ازهری - کارشناسی ارشد برنامه ریزی توسعه گردشگری، دانشگاه علامه طباطبایی.
زهرا برمکی - کارشناسی ارشد هنر اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
بهنام حدادی - کارشناسی ارشد بازاریابی گردشگری،دانشگاه تهران.

امروزه با توجه به پیچیدگی شرایط محیطی و نیازهای جدید و تقاضاهای مداوم جامعه، توجه به ملاحظات محیطی تبدیل به یک اصل مهم شده، لذا ضرورت استفاده از سیستم های ارزیابی محیطی استراتژیکی (SEA) بیش از بیش حس می شود. ارزیابی استراتژیک محیطی همسویی قوانین و مقررات و سیاست ها را با ملاحظات محیطی منعکس می کند. هدف از این مقاله اراثه چشم اندازی جامع وکاربردی از ارزیابی استراتژیکی محیطی و اراثه الگویی از مولفه ها و شاخص های بررسی برای تحقیقات آتی و میدانی است که برگرفته از منابع مختلف و مطالعات موردی در این زمینه است همچنین پژوهش حاضر به اراثه ی الگوی کاربردی برنامه ریزی استراتژیکی محیطی و وجوه تمایز آن با ارزیابی اثرات (EIA) پرداخته است. روش تحقیق مطالعه پیش رو تحلیل محتوا می باشد. نتایج پژوهش بیانگر این است که با توجه به حساسیت برنامه ریزی در محیط های طبیعی و مقاصد گردشگری، لزوم یک برنامه راه که بتواند برنامه ریزان محیطی را در رسیدن به اهداف توسعه پایدار کمک کند بشدت احساس میشود.

توسعه پایدار،برنامه ریزی استراتژیک گردشگری، برنامه ریزی استراتژیک محیطی، ارزیابی اثرات محیطی