محمدهادی صفری - کارشناس ارشد
نسرین نیک اندیش - دکترا

دریاچه حوضه سلطان قم با نام های دیگری هم چون دریاچه ی شاهی (دریاچه ساوه) یکی از باز مانده ‏های آبی نمکی از دریاچه ی قدیمی ساوه به شمار می اید که به نظر می رسد دردوران پلئوسن بیشترین وسعت داشته و احتمالاگودی های اطراف شهرهای اشتهارد، قم، ساوه، ایوانکی، کاشان را در برداشته است این دریاچه در 85 ‏کیلومتری جنوب غرب تهران با گستره 130 ‏کیلومتر مربع از دو بخش حوض سلطان و حوضه مره تشگیل شده است. از دلایل تشکیل این دریاچه حرکات کوهزایی و فرو افتادگی زمین در انتهای دوران کرتاسه و ابتدای دوران اثوسن است. گسل های موجود در اطراف از جمله راوند، مرنجاب، کوشک نصرت قم، سیاه ‏کوه و دوازده امام می باشد که بعدا توسط رسوبات دریاچه ی نمک کنونی قم پوشیده شده ‏است. همچنین گسل ایندس که درنزذیکی شهرساوه قرار ذارد که حرکات تکتونیک صفحه ی این گسل موجب گسترش بیشتر وعمیق شدن دشت ساوه شده است و در نتیجه باعث تشکیل شرایط برای جمع شدن آب در این ناحیه شده است. دراین پزوهش سعی شده است که سنخیت اینکه آیا حوضه سلطان باقی مانده ی دریاچه ساوه که در زمان تولد پیامبر گرامی اسلام خشک شده است می باشد یا نه مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به پژوهش های پیشین (معتمد و ... )، منایع کتاب خانه ای واطلاعات شبیه سازی نرم افزارها برای پیدا کردن نقاط هم ارتفاع و رسوبات موجود این مطلب را تایید می کند ولی علت دقیق خشک شدن با توجه به آمیزه های دینی ما مسلمان چیزی جز معجزه ی بودن حادثه ندارد اما نمی توان بی تاثیر با تغییرات آب وهوایی وتکتو نیک صفحه ای این ناحیه دانست

حوض سلطان، تکتونیک، بلایا، تغییر اقلیم