شبنم ولی پور - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، بازرگانی داخلی، پردیس فارابی دانشگاه تهران
سمیه عباس زاده - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی - مالی، دانشگاه الغدیر، تبریز

برخی تئوری ها و دیدگاه های مطرح شده در حوزه شادمانی، به میزان و چگونگی تأثیر عوامل عینی و بهبود شرایط مادی بر سطح شادمانی افراد پرداخته است. تأکید بر پول،به حاشیه رانده شدن حوزه های خصوصی و خودمانی و در نتیجه،تشدید اضطراب ها و کاهش رضایت و شادمانی منجر شده است. به واسطه گسترش آزادی ها، اثرات منفی بازار و پول بر شادمانی منجر شده است. تغییر در شرایط عینی، حیات انسان ها را به دو بخش کوتاه و بلندمدت تقسیم می کند و استنباط می شود که تغییر وضعیت عینی در کوتاه مدت، ممکن است احساس آنی رضایت یا نارضایتی به دنبال داشته باشد؛ اما در بلند مدت و با افزایش امنیت اقتصادی و جانی افراد در جوامع، به مرور اهداف فرامادی جای اهداف مادی را گرفته و در این اوضاع، سطح بالای درآمد نقش خود را در بالا بردن سطح شادمانی افراد از دست می دهد. اکثر مطالعات رفاه ذهنی و شادی، از درآمد برای معرفی پول و ثروت استفاده می کنند. عوامل اقتصادی، هدفی برای شادی نیست؛بلکه به مثابه ابزاری برای دستیابی به انواع دیگری از اهداف اجتماعی است. استدلال این است که اقتصاد و درآمد، به افراد جامعه اجازه می دهد تا به زندگی بهتر و مرفه دست یابند. پول می تواند بیمارستان ها، مدارس، زیرساخت ها و... را تأمین کند، ولی نقش آن در ایجاد شادی مشخص نیست به همین دلیل در این تحقیق سعی بر این است که عوامل موثر بر شادمانی با تاکید بر عوامل اقتصادی مشخص شود.

شادکامی، اقتصاد، هزینه های تفریحی، هزینه های مصرفی، میل نهایی به پس انداز، میزان درآمد