شکوه نوابی نژاد - استاد دانشگاه تربیت معلم
وحیده باباخانی - دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
ناهید کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودمتمایزسازی بر صمیمیت و سازگاری زوجین بود. روش پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجینی که به دلیل اختلافات زناشویی از نیمه دوم سال 91 تا نیمه دوم سال 92 به کلینیک مددکاری اجتماعی ایران شهر تهران مراجعه کرده بودند، که 03 زوج با روش نمونه گیری با انتخاب و جایگزینی تصادفی ساده بعنوان نمونه پژوهش انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه های سازگاری زناشویی و صمیمیت زناشویی بود. پس از انتخاب گروه نمونه، ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون،اجرا شد.سپس مداخله آزمایشی)آموزش خودمتمایزسازی( به گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقهای ارائه شد و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد.نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری)آنوا( نشان داد که آموزش خودمتمایزسازی در هر یک از زمینه های صمیمیت زناشویی شامل: هیجانی، عقلانی، جنسی، جسمی، ارتباطی، اجتماعی تفریحی، روانشناختی و معنوی موجب افزایش صمیمیت می - شود؛ همچنین در سازگاری زوجین در سه مؤلفه از چهار مؤلفه شامل: رضایت دو نفری، همبستگی دو نفری، توافق دونفری، و ابراز محبت مؤثر بوده است.

آموزش خودمتمایزسازی، صمیمیت زناشویی، سازگاری زناشویی