نیلان فرهی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم و تحقیقات بوشهر، ایران
پرستو عشرتی - استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
باقر کریمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر، ایران

تغییر در نوع زندگی و پیشرفت تکنولوژی در شهرها، به خصوص در شهرهای بزرگ، زندگی کودکان را تغییر داده است. کودکان از تجربه های روزانه در دنیای طبیعی جدا شده اند. تغییر در خانه ها، بازارها، محله ها، خیابان ها با ورود تلوویزیون، کامپیوتر و تکنولوژی که فرصت های خالی کودکان را به جای بیرون از خانه بودن می گیرند، اوقات فراغت آنان را بطور فزاینده ای پر از لحظات از پیش تعیین شده و نظارت شده کرده اند که این عوامل بیش از پیش زندگی آنان را محدود می کند. می توان گفت ارتباط کودکان و طبیعت در دنیای امروز قطع شده و لازم است این ارتباط دوباره برقرار شود ( مظفر و دیگران، 37:1388 ) در این مقاله سعی بر آن است تا براساس یافته ها و تحلیل مطالب موجود تاثیر طبیعت بر کودکان بوشهری با رویکرد تأکید بر تعامل کودک و طبیعت را مورد بررسی قرار دهیم. روش تحقیق حاضر از نوع کیفی بوده است. بر این اساس، مطالب براساس دیدگاه صاحب نظران و جمع آوری شده است. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر، از روش استدلال منطقی و روش های استقرایی و قیاسی خاصه در حوزه تبیین مفهومی مدل و راهکارهای ارتقاء طراحی کالبدی استفاده شده است. در این مقاله از روش گردآوری میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است.

طراحی، دهکده کودک، کودک، طبیعت، بوشهر