امیر پاکزاد - مدرس گروه عمران، موسسه آموزش عالی ابن یمین
محمد وثوقی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی ابن یمین

با توسعه ی روز افزون ساخت و ساز ها و ارایه طرح های معماری پیچیده ضرورت ایجاد بتن های جدید بیش از پیش احساس می شود.زیرا بتن های عادی به دلیل لزجت و گرانروی بالا به خوبی در قالب حرکت نمی کنند و برای جاگیری مناسب در قالب حتماً باید ازلرزاننده استفاده شود، که منجر به افزایش هزینه ها و کاهش سرعت بتنریزی میشود. یکی از روشهای ارتقاء کیفیت اجرا استفاده ازبتن بدون نیاز به ویبره یا بتن خودمتراکم است که امروزه در برخی از کشورهای جهان رایج شده است. بتن خودمتراکم بدون نیاز بهویبره کردن و تحت اثر وزن خودمتراکم می گردد.از آن جایی که در حال حاضر در کشور به کارگیری و استفاده از بتن خودمتراکم بهجز در پروژهای عظیم عملا ناشناخته مانده است و هزینه بالاتر تولید در قیاس با بتن های معمولی از جمله نقاط ضعف این بتن برشمردهمی شود که باعث شده کارفرمایان میل چندانی به استفاده از این بتن نداشته باشند، لذا کاهش هزینه ها به ویژه هزینه مواد و مصالح درتولید این بتن از اهمیت بالایی برخوردار است.بتن خودتراکم به عنوان بتنی با کارایی و چسبندگی بالا شناخته میشود که بدون هیچگونه نیاز به لرزاندن در قالب جای گرفته و ازکوچکترین درزی عبور میکند.امروزه چنین بتنی خصوصا با تولید نسل جدید فوقروان کنندهها و افزودنی های بتن در بسیاری از پروژه هامورد استفاده قرار میگیرد. از جمله مزایای استفاده از بتن خودمتراکم می توان به افزایش سرعت اجرا، کاهش نیروهای انسانی، اطمیناناز تراکم کادر مناطق با تراکم بالای آرماتور، کاهش آلودگی صوتی، بالا رفتن کیفیت نهایی محصول و از همه مهم تر صرفه جویی اقتصادیاشاره کرد.

مقاومت فشاری، میکرو سیلیس، بتن خودمتراکم