سیدکوروش سرورزاده - استاد یار، دانشگاه آآزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه علوم اجتماعی، فارس، ایران
ایمان آرمین - دانشجوی ارشد مدیریت شهری، واحد صفاشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، صفاشهر، ایران
مهدی شریفی شیمن علیا - دانشجوی ارشد مدیریت شهری، واحد صفاشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، صفاشهر، ایران

گسترش فرصت ها برای مشارکت عمومی در بهبود مدیریت شهری امری مطلوب و پایدار است. مشارکت عمومی به عنوان یکی ازشاخص های اصلی در مدیریت پایدار شهری محسوب می شود. ریشه فعالیت های مشارکتی در ساختارهای انگیزشی می باشد. مشارکت،شناسه ای ممتاز از مؤلفه های حکمروایی خوب شهری است. تحقق همکاری، هم افزایی و تعامل تأثیرگزار میان سه ضلع بنیادین مثلثجامعه؛ یعنی دولت، مردم و بخش خصوصی که سبب توسعه کیفیت زندگی شهروندان شده است، دستاورد حکمروایی خوب شهری میباشد. از طرفی مشارکت یک فرآیند است که در آن باید افراد بصورت داوطلبانه در امور مربوط به شهرها و شهرداری ها دخالت نمایندمشروط بر آن که توان و انگیزه مناسب برای دخالت مؤثر را داشته باشند. در این پژوهش به درک درستی از مشارکت عمومی در دوبخش کمک می شود و رویکرد حاکم بر آن نیز توصیفی _ تحلیلی است. بخش نخست مشخص کردن نقش و تاثیر مشارکت های عمومیدر بهبود مدیریت شهری و بخش دوم ارائه پیشنهاداتی مؤثر برای مدیران و مسئولین شهری به منظور بهره گیری از این عامل بسیارتعیین کننده در جهت تحقق این مهم و دستیابی به توسعه پایدار شهری با مشارکت مردم در امر مدیریت شهری می باشد؛ نهایتاراهنمایی مؤثر و نقش آفرین این مقاله برای مدیران شهری در راستای پیشبرد اهداف مرتبط و اتخاذ استراتژی مشارکتی جذب سرمایهاجتماعی در بهبود مدیریت شهری است.

مشارکت، شهرداری ها، حکمروایی، مشارکت مردمی، مدیریت شهری