علی پاسبان ذوقی - نویسنده مسوول: دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، دانشکده معماری و شهرسازی، قزوین،
فریبا البرزی - دکترای معماری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، گروه معماری، قزوین، ایران

انسان در گذشته برای استراحت و دور بودن از فضاهای بیروح شهری به مکانهای سرسبز و دارای طبیعت بکر پناه برده تا روح خود را ارتقاء بخشد. در زندگی معاصر چنین امری با دسترسیهای طولانی مدت به لحاظ سپری کردن زمان به سختیامکانپذیر است. در واقع با شهرنشینی و کالبدهای مصنوع، داشتن فضاهایی با مولفه های انسانی همچون؛ آسایش مداری، مجاورت فضاهای زندگی با طبیعت، اهمیت دادن به نیاز انسان به فضای طبیعی دارای ارزش خاصی می باشد، ضرورت ارائه کالبدهای معماری و توجه به رویکرد ارگانیک در چهره محیطی که انسان از آن استفاده خواهد نمود در حیطه خلق فضاهایانسان ساخت و ماندگار ماندن آن فضا می باشد. تحقیق حاضر با روش تحلیلی و توصیفی در بخش اول انجام شده است و در به لحاظ سنجش کیفیت زندگی در محیطهای جدید زندگی با توجه (spss بخش دوم روش پیمایشی (با استفاده از نرم افزاربه ارتقاء سطح زندگی سالم با استفاده از توسعه ارگانیک در بطن شهرنشینی، دستیابی به یک کالبد انسان ساخت ب ا توجه به مولفه های معماری ارگانیک و نیاز انسان به طبیعت خواهد بود. در نتیجه اهداف پژوهش حاضر: رسیدن به طرحی کالبدی بر مبنای زندگی در محیط ارگانیک جهت تامین آسایش و آرامش در فضای معماری معاصر و آینده و شناخت عوامل و محیطهای انسان ساخت در فضاهای معماری و ارایه الگویی ارگانیک جهت آفرینش مولفههایی ماندگار در معماری میباشند

معماری ارگانیک، طبیعتگرایی، فضاهای انسان ساخت، مولفههای انسانی در فضا