علیرضا افشاری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته نرم افزار کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت،
حسین امیدوار - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته نرم افزار کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت،
مریم عادل خواه - عضو هیأت علمی، دانشگاه خوارزمی،

یکی از مهمترین چالش های شبکه های حسگر بی سیم، محدودیت در منابع انرژی است. اندازه و وزن کم و همچنین نحوه قرار گرفتن گره های حسگر در بسیاری از کاربردهای این شبکه ضروری است که منجر به وابستگی این گره ها به باتری های کوچک می شود. از اینرو کارایی شبکه های حسگر به طول عمر و حفظ پوشش شبکه ای این گره ها بستگی دارد و همچنین استفاده از روش های مسیریابی به منظور کاهش مصرفانرژی و استفاده بهینه از پهنای باند شبکه امری ضروری می باشد. یکی از پرکاربردترین روش های مسیریابی، پروتکل های مبتنی بر سلسله مراتبی یا مبتنی بر خوشه هستند که سعی دارند تا توازن انرژی در شبکه را برقرار سازند. در این مقاله با هدف افزایش طول عمر شبکه های حسگر و نیز کاهش مصرف انرژی گره ها، به بررسی برخی از روش های مسیریابی مبتنی بر سلسله مراتبی می پردازیم و محاسن و محدودیت های هر روش را بطور خلاصه مطرح می کنیم.

پروتکل های مسیریابی مبتنی بر سلسله مراتبی، خوشه بندی، شبکه های حسگر بی سیم