مرتضی همایون صادقی - استادیار گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی دانشگاه تبریز
کتایون صدر - استادیار و مدیر گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
عباس بحری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک گرایش طراحی کاربردی دانشگاه تبری

زمانیکه برای جایگزین کردن یک دندان از دست رفته از یک دندان مجاور ناحیه بی دندانی به عنوان دندان پایه استفاده می گردد (پل یک سر آزاد) به دلیل اعمال لنگر تنش های ایجاد شده گاهی چنان زیاد می گردد که منجر به شکست دندان های پایه یا سمت اتصال دهنده و نهایتا از دست رفتن ترمیم می گردد. برای بررسی تنش های مذکور یک مدل سه بعدی اجزای محدود از دندان های کانین و اولین پرمولار به عنوان دندان های پایه و دومین پرمولار به عنوان پانتیک ساخته شد. کلیه لایه ها با خواص واقعی منظور شدند و مدل کامپوزیتی تحلیل استاتیکی گردید. نتیجه این بود که برای دندان خطرناکترین بارگذاری زمانی اتفاق می افتد که بار بر روی پانتیک واقع شود در حالیکه بار از پایه ها حذف گردد. همچنین مشخص گردید استفاده از دو دندان به جای یک دندان برای پایه تا 60% شانس شکست را کاهش می دهد و بالاغخره اینکه افزایش ضخامت سطح اتصال بین پانتیک و بقیه ترمیم با بکنواخت تر شدن توزیع تنش و افزایش مشارکت دندان کانین موجب بهینه شدن سازه می گردد.

کانتیلور، اجزاء محدود، کانین، پرمولار