عباسعلی حیدری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشکده فنی دانشگاه تهران

شبیه سازی زمین آماری تکنیکی برای مدل سازی عددی پدیده های ناحیه ای نظیر کانسارها می باشد، یعنی با استفاده از شبیه سازی می توان به مجموعه داده های فرضا تحقیق یافته و سازگار با متغیر ناحیه ای (فضایی یا زمانی) مورد مطالعه دست یافت. ویژگیهای اصلی داده های حاصل از شبیه سازی این است که می توانند تغییر پذیری فضایی (کورایانس یا واریوگرام) داده های واقعی را مجددا ایجاد و بازسازی نمایند و بعضا ممکن است در نقاط اندازه گیری شده برابر با داده های واقعی باشند. در ارتباط با تفاوت شبیه سازی و تخمین همین بس که شبیه سازی آماری بعنوان الگوریتمی برای تعدیل اثر هموار سازی غیر واقع بینانه روش تخمین «کریجینگ» در نظر گرفته می شود، زیرا تخمین با روش کریجینگ بطور غیر واقع بینانه ای نوسانات واقعی را هموار می کند. از نقطه نظر احتمال، علاوه بر اینکه مقادیر واقعی حالت یافته ای از یک تابع تصادفی می باشند، هر داده حاصل از فرآیند شبیه سازی نیز می تواند حالت تحقق یافته متفاوتی از همان تابع تصادفی باشد ولی در هر صورت هر دو این داده ها دارای واریوگرام و هیستوگرام مشابه ای هستند، به این شبیه سازی اصطلاحا "شبیه سازی غیر شرطی" گویند. در صورتیکه مقادیر شبیه سازی شده مربوط به نقاط نمونه برداری معادل با داده های واقعی این نقاط باشند، در این صورت این نوع شبیه سازی "شبیه سازی شرطی" خواهد بود. انواع مختلفی از روش های شبیه سازی زمین آماری شرطی و غیر شرطی وجود دارند که می توان برای مدلسازی عددی در فضاهای یک بعدی، دوبعدی و سه بعدی بکار برد. مدلهای عددی شبیه سازی شده در دامنه وسیعی از حوضه های مختلف علوم زمین: معدنکاری، هیدرولوژی، مطالعات محیطی و غیره کاربرد دارند.