حسین ذبیحی - دانشیار دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات ، تهران ، ایران
ملیکا نادری - دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات ، تهران ، ایران

طی چند دهه گذشته مباحث فرهنگی در پژوهشهای معماری حضور بیشتری داشته اند. درحال حاضر دغدغه میان هویت و فرهنگدر معماری ایرانی پررنگ شده و صاحب نظران معتقدند که برای رسیدن به معماری مطلوب باید فرهنگ را به آموزش معماری وتربیت معماران وارد کرد. محیط وفرهنگ بر یکدیگر تاثیر متقابل دارند. فرهنگ و سنن وباورهای مذهبی از عوامل مهم شکل گیریمعماری به شمار می آیند.بنابراین به شیوه هایی متفاوتی سعی دربررسی چگونگی توجه به ارتباط میان فرهنگ و معماری درپژوهش های مربوطه ضروری دانسته اند. معنایی که محیط و ویژگی های کالبدی ساخته های انسان به انسان القا می نمایند آن دستهاز اصول و ارزش های فرهنگی وجهان بینی جامعه می باشد و شکل دهنده محیط بوده اند. این مقاله بیش از همه به دنبال آن استکه با شناخت کلیتی از راهکارها و نوع نگاه پژوهشگران به مقوله های فرهنگی و معماری بپردازد.نوع روش تحقیق با توجه به اهدافگفته شده ، روش تحقیق توصیفی، تحلیلی باشد . یافته های تحقیق، بررسی روابط اجتماعی حاکم برجامعه وتشخص بخشیدن بهآنان می باشد. اعمال مولفه های ارزشمند فرهنگی در مبانی درسی نظام آموزش معماری در مقاله حاضر با استفاده از این روش میتوان به چارچوب کلی در تعریف تکنیک مورد استفاده در پردازش اطلاعات مرتبط با حوزه های فرهنگ و معماری، با توجه به نوعنگاه به فرهنگ و حیطه مورد نظر در معماری، دست یافت.

فرهنگ معماری محیط ، مذهب، پژوهش