مسعود حسن آبادی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه تهران
محمد مهدی میرجلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه امام صادق (ع)

عدالت مفهومی است که کلیه افراد در طول تاریخ به نوعی به دنبال رسیدن به آن بوده و تمام نیروی خود را برای دستیابی به آن به کار گرفته اند. آنچه در این نوشته مورد توجه قرار می گیرد، عدالت به عنوان مهمترین مبنای اجتماعی حقوق معلولان است. این مفهوم ، هم در منابع مهم و معتبر دین مبین اسلام و هم در نظریات حقوقدانان مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. با توجه به اینکه این حقوق از پشتوانه محکمی چون عدالت برخوردار است، لازم است که دولت ها نیز که به دنبال برقراری هرچه بیشتر عدالت هستند، نسبت به در نظر گرفتن حقوقی خاص برای معلولان که یکی از اقشار محروم جامعه هستند توجه جدی داشته باشند. و طبق قاعده تبعیض مثبت، با در نظر گرفتن تسهیلاتی خاص برای ایشان، در جهت برابر ساختن آنان با دیگر افراد جامعه، اقدامات شایانی صورت پذیرد. این مبنا در شقوق مختلف حقوق اجتماعی معلولان، جلوه خاصی پیدا می کند. اگر بپذیریم معلولان نیز مانند سایر اعضای جامعه دارای حقوقی می باشند و می توانند بدین حقوق دست یابند؛ باید در تمام شئون مختلف اجتماعی، قانون گذاری هدفمند و دقیق، انجام شود؛ تا گروهی از معلولان از برخی حقوق شهروندی و اجتماعی خود محروم نشوند و اشتباه در قانون گذاری، باعث تضییع حقوق آنان نگردد.

عدالت، مبانی، حقوق اجتماعی، معلولان، جامعه