صائب حسن زاده چله - دانشجوی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی میبد
عبدالرضا برزگر - استاد راهنما، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی میبد

تروریسم پدیده جدیدی نیست. تاریخ مشحون از اقدامات تروریستی است؛ اقداماتی که حیات انسان های بیگناه بی شماری را سلب نموده، بسیاری از افراد بشر را از حقوق و آزادی های اساسی محروم ساخته، روابط دوستانه فی ما بین دولت ها را در معرض خطر قرار داده و تمامیت ارضی و امنیت دولت ها را به مخاطره افکنده است. در عصر جدید، تروریسم از تهدیدی ملی به یک تهدید بین المللی مبدل گشته و هراس آن وجود دارد که با گسترش آن صلح و امنیت بین المللی به مخاطره افتد. در عصر جهانی شدن و تکنولوژی پیشرفته، دیگر تروریسم در مرزهای ملی یا منطقه ای محصور نمی ماند. تروریست ها همگام با روند جهانی شدن پیشرفت کرده اند اما هرگز در قید و بندهای بین المللی ناشی از آن گرفتار نشده اند. از آن جا که تروریست ها به بازیگرانی بین المللی تبدیل شده اند، می توانند تقریباً هر جا که بخواهند اقدامات تروریستی خود را ساماندهی کرده، به اجرا گذارند، از این رو هیچ منطقه، دولت یا ملتی از اقدامات آن مصون نمی ماند. بدون تردید اقداماتی که توسط داعش در حال انجام است، در شمول جرائم موضوع ماده 5 اساسنامه دیوان قرار می گیرد جرائمی همچون اعدام های دسته جمعی و سوء استفاده جنسی و تجاوز و همچنین شکنجه و نسل کشی از سوی نیروهای داعش ولکن دیوان برای پیگیری این جرائم باید قادر به اعمال صلاحیت خود باشد. ماده دوازده اساسنامه در این خصوص سه فرض را مطرح کرده؛ در فرض اول، جنایات در قلمرو سرزمینی صورت گرفته باشد که عضو دیوان است، در این حالت دادستان صلاحیت پیگرد متهم را دارد و کشورهای ثالث نیز موظف به همکاری با دیوان است. در این پژوهش به بررسی و تحلیل نقش دیوان کیفری بین المللی در خصوص گروه تروریستی داعش خواهیم پرداخت.

دیوان کیفری بین المللی، تروریست، گروه داعش