گیل وا حسین پور - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
حسین صفری - عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

جدا شدن فضای سکونت یا کار انسانها و استقرار در ارتفاع، مشکل کمبود زمین در شهرهای بزرگ را حل می کند اما انسان را از طبیعت وزمین دور می کند این دوری پایدار نیست و خیلی زود انسان برج نشین به جستجوی گم گشته ی خود می پردازد سکنه ساختمانهای بلند، علیرغم داشتن آخرین امکانات امروزه، زندگی در یک خانه دارای حیاط و باغچه را آرزو می کنند حتی اگر این خانه قدیمی و فرسوده باشد در این مقاله تلاش شده است تا با بهره گیری مستقمی و غیر مستقیم از طبیعت در معماری و ساختمان سازی آرامش را به ساکنان ساختمانهای بلندمرتبه بازگردانده شود و حسی را که انسان سنتی در مواجه با طبیعت از آن برخوردار می شده تجربه کند نمونه های بارز آن به صورت سازه های سبز در سالهای اخیر در حوزه معماری معرفی شده و نتایج آن جلوگیری از تخریب و تغییر شکل دادن به طبیعت بهره گیری و الگوسازی از طبیعت ترکیب آن با فناوری در معماری هدف می بادش روش تحقیق در این پژوهش نشان داده اند که حضو رگیاهان سب ز در آرامش ساکنین ساتمانهای بلند تاثیرگذار است با توجه به نتایج کسب شده در این پژوهش و تحقیقات مشابه امید است تا در آینده ساختمانهایی که سازگاری بیشتری به طبیعت و گیاهان سبز دراد بیش از پیش مودر توجه طراحان و معماران قرار گیرد.

گیاهان سبز، آرامش، ساختمانهای بلند، مسکونی