شاپور طاحونی - استادیار، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، ایران
محمد امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
سعید کیا - دکتری مهندسی عمران، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، ایران
سینا اتحادی - کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، ایران

اجرای سازه های بتن آرمه با سیستم دال و دیوار جایگاه ویژه ای در ساخت و ساز صنعتی به خود اختصاص داده است. فقدان مطالعات کافی و ملزومات آیین نامه ای و همچنین یک مقدار مشخص برای ضریب رفتار این سازه ها با ارتفاع بیشتر از پنجاه متر درآیین نامه ی زلزله ی ایران، سبب عدم پیش بینی دقیق رفتار این سازهها در زلزله های آتی می گردد. از آن جا که همه ی بلایای طبیعی و از جمله زلزله ماهیت تصادفی دارند، باید با رویکرد احتمالاتی به این مسئله نگریسته و با در نظر گرفتن کلیه عدم قطعیت ها، میزان ریسک آسیب مورد پذیرش در طراحی سازه های موجود را محاسبه کنیم. با توجه به گستردگی روزافزون این سیستم سازه ای در طرح های انبوه سازی مسکن، شناخت مکانیزم احتمال خرابی این سازه ها و بررسی رفتاری دیوارها و کوپله ها در زلزله های آتی برای طراحا ن سازه امری اجتناب ناپدیر است. این پژوهش در راستای تحلیل غیر خطی رفتار لرزه ای سازه های دال و دیوار با استفاده از تحلیل بار افزون 4 سازه با شرایط یکسان و ارتفاع متفاوت، تلاش می کند تا شکل پذیری، رفتار ارتجاعی و روند جابجایی سازه ها بر حسب نیرو را مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصله از تحلیل غیر خطی و بررسی منحنی نیرو تغییر مکان و ترسیم نمودار دوخطی، بیانگر تردشکن بودن و شکل پذیری کم این سازه ها میباشد.

سازه های دال و دیوار، تحلیل غیر خطی، شکل پذیری، ضریب رفتار، تحلیل بار افزون