محسن صفری - عضو هیأت علمی گروه مهندسی معدن دانشگاه صنعتی بیرجند
محسن طاهری مقدر - استادیار گروه مهندسی معدن دانشگاه شهید باهنر کرمان

در جهان رقابتی کنونی، تمام پروژه های صنعتی به سمت بهینه شدن قدم بر می دارند و با توجه به اینکه هدف از سرمایه گذاری، کسب سود می باشد، بهینه کردن پارامترهای تأثیرگذار در جهت ایجاد سود بیشتر برای باقی ماندن در صحنه رقابت جزء جدایی ناپذیر در مراحل بررسی فنی و اقتصادی پروژه ها می باشد. پروژه های معدنی هم از این قاعده مستثنی نیستند. از آنجا که نرخ تولید معدن یکی از مهم ترین پارامترهای تاثیرگذار در اقتصادی بودن پروژه های معدنی در طول عمر معدن می باشد اتخاذ استراتژی تعیین نرخ تولید بهینه در مرحله بررسی فنی و اقتصادی معدن از اهمیت بسیار بالای برخوردار است. با افزایش نرخ تولید تراکم عملیات افزایش می یابد و این امر منجر به زمان های سیکل بزرگتر و نیاز به ماشین آلات بزرگتر می شود و در نتیجه نیاز به سرمایه گذاری بیشتر و همچنین افزایش هزینه های ثابت در هر دوره زمانی می شود. در مقابل طول عمر معدن کوتاه خواهد شد، در نتیجه تعداد دوره های زمانی که در آنها NPV های مثبت رخ می دهند کاهش پیدا می کنند و هزینه های نهایی جلو انداخته می شود. در یک موازنه معکوس ، با کوچکتر شدن نرخ تولید، سطح هزینه ها و درآمدها نیز کاهش یافته ولی دوره های زمانی بهره برداری معدن طولانی خواهد شد. ملاحظه می شود که این نوسانات، اقتصادی بودن یا نبودن پروژه را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. از این رو تعیین یک نرخ تولید بهینه برای معدن در جهت افزایش ارزش فعلی معدن و در عین حال لحاظ کردن محدودیت هایی در ارتباط با سیاست های محافظه کارانه صنعت معدن، نظیر حداقل کردن ریسک برای سرمایه گذار و حداکثر کردن عمر معدن ضرورت می یابد. در نتیجه روش های بررسی شده برای تعیین نرخ تولید تحت شرایط قطعیت قیمت فلز براساس ویژگی های اقتصادی می تواند برای تعیین نرخ تولید بسیار مفید باشد.

تعیین نرخ ولید بهینه، پارامترهای اقتصادی، قطعیت، قیمت فلز