گاگیک بدلیانس قلی کندی - دانشیار، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور
خشایار کاظمی راد - کارشناس ارشد مهندسی عمران-آب و فاضلاب ،دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور

مشکلات موجود در خصوص تصفیه و دفع بهینه ی لجن مازاد بیولوژیکی تصفیه خانه های فاضلاب شهری به روش لجن فعال، متخصصین را بر آن داشته که به دنبال راهکارهایی کارآمدتر با استفاده از فناوری های نوین باشند. بدین دلیل، در این تحقیق، سامانه ی پراکسیداسیون الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای موثر بر عملکرد سامانه شامل میزان pH، نسبت غلظت پراکسیدهیدروژن به آهن، غلظت پراکسیدهیدروژن، مدت زمان ماند لجن و شدت جریان، مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به اهمیت میزان آهن ورودی به سامانه از طریق الکترودها به سامانه ی پراکسیداسیون الکتروشیمیایی، تاثیر هر کدام از پارامترها ی موثر مذکور بر میزان آهن ورودی به سامانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی های مذکور نشان دادند که شرایط بهینه ی عملکرد سامانه با میزان حذف بار آلی 79 درصد، در مقدار pH برابر 3 ،[H2O2]/[Fe2+] برابر 55/1، مدت زمان ماند برابر 4 ساعت، شدت جریان برابر700 میلی آمپر، غلظت پراکسیدهیدروژن تزریق شده برابر 1535 میلی گرم بر لیتر می باشد. بر اساس نتایج این بررسی می توان گفت که سامانه ی پراکسیداسیون الکتروشیمیایی به عنوان راهکاری دوستدار محیط زیست قادر به حذف بار آلی لجن تا حدودا دو برابر روش های متعارف تثبیت لجن می باشد.

تصفیه فاضلاب شهری، تثبیت لجن مازاد بیولوژیکی، روش پراکسیداسیون الکتروشیمیایی، حذف بار آلی