سیدحسن حجی آبادی - دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده مهندسی نفت و پتروشیمی، گروه مهندسی نفت
علی صنعتی - دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده مهندسی نفت و پتروشیمی، گروه مهندسی نفت
امین کاظمی بیدختی - دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده مهندسی نفت و پتروشیمی، گروه مهندسی شیمی

استفاده از سوخت های زنده به عنوان سوخت جایگزین منابع انرژی تجدیدناپذیر، به صورتی گسترده و روزافزون در حال توسعه است. افزایش مطالبات انرژی در دنیا، افزایش قیمت و کاهش منابع سوخت های فسیلی و نیز افزایش تولید گازهای گلخانه ای از مهمترین دلایل تمایل به یافتن سوخت پاک و مناسب جایگزین اینگونه سوخت ها می باشد. در این مقاله تحلیلی از انواع سوخت های زنده با تاکید بر بیودیزل به عنوان سوختی جدید و با کاربرد جامع تر، و نیز روش های تولید، مزایا و محدودیت های کاربرد آن ارائه شده است. اصطلاح بیودیزل معمولا به متیل اسید یا استرهای اتیلی ساخته شده از روغن های گیاهی یا چربی های جانوری، که دارای خواص مناسب و کافی برای استفاده در موتورهای دیزلی باشند، اطلاق می شود. متداول ترین روش برای تولید بیودیزل روش ترانس استریفیکاسیون روغن های گیاهی و چربی های حیوانی است. بیودیزل یک سوخت مایع تجدیدپذیر است که می تواند در هر مکانی تولید شده و وابستگی کشورها به نفت وارداتی را کاهش دهد. بدین دلیل تولید و کاربرد بیودیزل می تواند کمکی در راستای گسترش اقتصاد پایدار در کشورهای توسعه نیافته باشد. در این مقاله مروری بر روش های تولید بیودیزل به عنوان یکی از مهمترین سوخت های زنده و مقایسه آن با سایر سوخت ها صورت گرفته است.

سوخت زنده، سوخت فسیلی، بیو اتانول، بیودیزل، ترانس استریفیکاسیون