سیدمسعود کندومال - دانشجوی دکتری مهندس شیمی دانشگاه کاشان
مجید مهدویان - استادیار گروه مهندس شیمی و انرژی دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان
حامد رشیدی - استادیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهورد
محسن اشجاری - استادیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه کاشان

در طی فرایندهای پالایش، برشهای حاوی مرکاپتان پسابهای قلیایی و گوگردی سمی تولید می شوند از این رو تولید،انتقال ذخیره سازی و پالایش این برشها دارای مسایل و مشکلات تکنولوژیکی و زیست محیطی جدی مب اشد در صنایع پالایش و پتروشیمی با استفاده از فرآیندهای به نام هیدروتریتینگ هیدرودیسولفوریزاسیون هیدروفاینینگ ، DMC (Demercaptanization of Caustic) و DMD (Demercaptanization of Distillate) ترکیبات نفتی عاری از گوگرد نیتروژن و اکسیژن تولید می کنند. بیشترین پالایشگاه های ایران از روش مراکس جهت مرکاپتان زدایی از بنزین یا نفت سفید می نمایند جایگزین برای فرایند مراکس در حال حاضر فرایندهای DMD می باشد فرایند DMD برخلاف فرایند مراکس عمومیت فوق العاده ای بر روی تمامی برشهای نفتی و حتی نفت خام به عنوان خوراک ورودی دارد در مدلی که در این تحقیق به کار گرفته شده است خروجی میعانات گازی د رواحد تقطیر تبدیل به برشهای سبک و سنگین بنزین و گازوییل شده اما به علت این که محصول تولیدی دارای محتوای گوگرد زیادی می باشد به واحد گوگرد زدایی ارسال می شود در این فرایند با استفاده از محلول کاستیک ،مرکاپتانهای سبک به همراه CS2 _ COS _ H2S از برش نفتی و مرکاپتانهای سنگین خوردنده و فعال به دی سولفید تبدیل می شوند میزان هوای ورودی و دما بر روی میزان مرکاپتان زدایی از برشهای نفتی موثر می باشد که با انجام آزمایش شرایط بهینه انجام فرآیند تعیین گردید.

میعانات گازی، بنزین، گازوییل DMD، مراکس